Rond 1900 was Nootdorp een echte plattelandsgemeente met voornamelijk veeteelt. Groen gras tot aan de horizon. In die tijd zijn de eerste tuinders in Nootdorp geteld. In 1903 waren dat er twee:
Leendert Struijk en Frans Veldhoven. Struijk bezat 2.000 ramen platglas en Veldhoven 21. De eerste kassen verschenen in de jaren twintig en in die tijd nam het aantal tuinders snel toe. In 1930 waren het er meer dan 40. In de gouden jaren, de jaren 60, zijn er bijna 100 geteld. Door schaalvergroting en door huizenbouw nam het aantal tuinders in de jaren 90 van de vorige eeuw weer snel af. Inmiddels zijn het er ongeveer 20.
Slechte en goede tijden wisselden elkaar af. Het tuindersleven was en is dynamisch. Talrijk zijn de tegenslagen, maar telkens kwam de tuinbouw die te boven. Indrukwekkend zijn de continue vernieuwingen en moderniseringen die de tuinders doorvoerden .Van handwerk naar computergestuurd. De tuinders brachten werkgelegenheid en welvaart in het dorp. Niemand hoefde werkloos te zijn. Er was altijd werk. Menig scholier verdiende een leuk zakcentje bij. Het is belangrijk dat deze innovatieve sector de maatschappelijke waardering blijft krijgen die het verdient.

---

Je kunt het je bijna niet meer voorstellen als je nu door Nootdorp wandelt. Waar nu huizen staan, graasden koeien. Grasland, tochten, schuiten: waar je ook in Nootdorp woonde, zag je weilanden, hoorde je kikkers, zag je ooievaars. Hier en daar waren er platte kassen en hoge schoorstenen. Daar werd tuinbouw bedreven. Dat is nog geen vijftig jaar geleden. Dit boek brengt je terug naar de tijd waarin het boerenbedrijf het leven en welzijn van dit polderdorp bepaalde. Het beschrijft 92 boerderijen langs de wegen waaraan ze lagen. Het verhaalt over hun bewoners, hun spanningen en inspanningen, hun geluk maar ook hun persoonlijke en zakelijke tegenslagen. Het boek bevat bijzonder veel foto’s uit persoonlijke fotoalbums. Het is uniek dat veel oude namen van Nootdorpers nu voor iedereen een gezicht krijgen.

Dit boek biedt een gedetailleerd inzicht in het boerenleven in Nootdorp vanaf 1850 tot op heden. Het is een blader-, kijk- en leesboek, dat de herinnering aan agrarisch Nootdorp levend houdt.

---

De RK Coöperatieve Aankoopvereniging “De Eendracht” werd opgericht in 1917 en opgeheven in 1954. Coöperatie “De Eendracht” kocht land- en tuinbouwbenodigdheden in en verkocht deze weer aan haar leden. Vanaf 1922 had de maalderij ruimte en apparatuur om zelf graan te malen en te mengen. Als afgeleide van het malen werd de coöperatie in de volksmond ook wel de maalderij genoemd.

Veeteelt en daarmee groen grasland bepaalde in de periode 1917-1954 het landschap in Nootdorp. Door veenafgravingen die in het verleden hadden plaatsgevonden lag het land lager dan de wegen en de watergangen. Bebouwing was bescheiden van omvang en geconcentreerd langs linten.
De maalderij is ontstaan door initiatieven vanuit de Rooms-Katholieke kerk. Pastoor H.A.T. van Dam was initiator. Hij en zijn opvolger pastoor Rhee hebben de ledenvergaderingen in de eerste periode voorgezeten. De kerk was niet alleen in de persoon van de pastoor aanwezig bij de vergaderingen van de maalderij, maar ook als ruimtelijke factor zichtbaar vanuit alle windhoeken in het groene weidelandschap.

Groen gras klinkt als voorspoed en groei. Dit gold zeker voor de eerste periode van de maalderij in de jaren twintig. De landbouw floreerde en daarmee ook de maalderij. Het tij keerde echter eind jaren twintig. De landbouwsector kwam net als de rest van de economie in een langdurige crisis terecht. Dit had zijn weerslag op het functioneren van de maalderij. Boeren konden vaak hun betalingsverplichtingen niet nakomen en dat bracht de maalderij op de rand van de afgrond. In de jaren veertig trad herstel op. In 1954 werd de maalderij opgeheven en verkocht aan een particuliere vee-voerhandelaar.

---