Wie in Frankrijk de naam Jan Janssen noemt kan altijd rekenen op een positieve reactie. Winnaars van de Tour de France zijn in dat land immers onsterfelijk. Ook in ons land is Janssen nog altijd een bekende Nederlander, vanwege het feit dat hij de eerste Nederlandse winnaar van de Tour de France is geweest. Iedereen ouder dan veertig ziet weer die prachtige beelden voor zich van een ontroerde Janssen, die zijn dochtertje Karin huilend toeroept dat hij de Tour heeft gewonnen en die door supporters feestelijk wordt rondgehost op het middenterrein van La Cipale, het oude stadion in het Parijse stadspark Bois de Vincennes, waar de Tour in 1968 eindigde.
Jan Janssen is als wielrenner veel meer geweest dan winnaar van de Tour de France. Hij was wereldkampioen, hij won klassiekers als Parijs-Roubaix, het kampioenschap van Zürich en Bordeaux-Parijs. Hij won de ronde van Nederland, Parijs-Nice en de ronde van Spanje. Driemaal veroverde hij de groene trui in de Tour de France en hij won in het belangrijkste wielerevenement zeven etappes. Een fabelachtige erelijst die slechts door Joop Zoetemelk is overtroffen.
Jan Janssen was een vedette van internationale allure, een persoonlijkheid die in zijn tijd tot de absolute top van de wielerwereld behoorde. Hij was een echte professional, die zijn doelen bereikte met behulp van intelligentie, een ongelooflijke eerzucht, een niet te evenaren wilskracht, de instelling om altijd door te gaan en een aansprekend gezag in het peloton.